Rozdział 53

Uwiel­bia szar­pać go za koszulkę, wkładać zmarznięte dłonie pod kap­tur.. widzieć ten je­go seksowny uśmiech, gdy ba­wiła się sznurkami od je­go ulu­bionej blu­zy. Była nap­rawdę szczęśli­wa. Te­raz wie, że to wszys­tko było jej chorą wyob­raźnią.. Że gdy od­szedł bez pożeg­na­nia, w kie­sze­ni tej wyima­gino­wanej blu­zy zos­ta­wiła swo­je serce...

Kładę się na łóżku, ściągając z siebie katownicze obcasy oraz bardzo opinającą sukienkę. Na moich ramionach ląduje luźna koszulka, a na biodrach dresy.Co się właśnie stało? Nie wiem...Tak naprawdę z tej całej rozmowy można wysunąć jeden wniosek: "Może przyszedł czas pogodzić się z faktem, ze nawzajem robimy sobie w głowie burdel i po prostu się pożegnać?"Tak. To zdecydowanie to. Nie chcę płakać. Nie ma z czego... Nadal będziemy się w jakiś sposób znać, ale sądzę, ze w tej "znajomości" korepetycje odpadają. Z nich zawsze tworzy się jakiś problem, po którym zawsze się kłócimy, a ja mam takich rzeczy dosyć.Kładę się na poduszce i od razu pochłania mnie sen.Trudno jednak o spokojny sen, kiedy myśli kotłują się w głowie.Stoję na urwisku. Moja ciało oplata wiatr. Nie mam na sobie ubrań. Wszędzie widzę śnieg, ale ja odczuwam ciepło. jest, aż za gorąco... duszę się! Pomocy!- Pomocy! - krzyczę zrywając się z łóżka. Co to było? Zazwyczaj po dość smutnych chwilach, śni ci się ważna osoba lub odczuwasz chłód. Ale urwisko i gorąco? Nieważne. To tylko głupi sen.

Na zegarku widnieje godzina 7.00. Niedziela.Wyciągam z szafy getry oraz jakąś bluzę. Jest dziś chłodny dzień, więc ciepłe skarpety też nie zaszkodzą.Na dworze jest taki ziąb, ze widzę własna parę wylatującą z ust.
Wchodząc do domu JJ omal nie upadam o górę śmieci na podłodze. Nie widzę w domu żadnych większych strat. Pomijając kilka kałuż wymiocin to nic złego się nie stało. Zgrabnie niczym baletnica pomykam do pokoju JJ. Już mam zamiar wpaść do jej pokoju z krzykiem, kiedy przypominam sobie, że mogą leżeć tam goli, wtuleni w siebie. Słodkie...Delikatnie uchylam drzwi i wślizguję się przez nie. Na szczęście pokój JJ jest cały czysty. Jest tak jak mówiłam JJ leży wtulona w Drake'a i oboje oddychją w tym samym rytmie. Ale jest jedna różnica. Są ubrani. Kurcze...Widzę jak Drake powoli otwiera oczy. Chyba nie wie, że tu jestem, bo powoli wkłada nos pomiędzy piersi JJ. Lekko odchrząkuję.- JANE! - Drake spada z łózka, a ja pochłaniam się w salwie gromkiego śmiechu. JJ również wypada z łózka, a potem z nutką dezaprobaty w głosie krzyczy na mnie.- Głupia jesteś! - burczy i krzyżuje ręce na piersi.- Przyszłam pomóc Ci posprzątać, ale skoro nie...- Ja też mogę...- Nie. Drake, ty idź. - mówię do niego i wskazuję na drzwi. Drake szybko żegna się JJ, a mnie przybija piątkę.Zaczynamy od dołu, ponieważ góra jest trochę mniej zniszczona.- Jak było? - pytam się wrzucając kolejną butelkę po piwie do worka.- Bosko... - JJ oddycha pełna aprobaty i szczęścia dziecka w głosie. - Był taki delikatny i po prostu... kocham go. - JJ zaczyna płakać ze szczęścia. To dobrze. Ważne są urodziny, które zostaną w naszej pamięci. - Ale teraz mało obchodzi mnie moje szczęście. Mów. - W ogóle przepraszam, ze wyszłam wczoraj tak szybko z imprezy.- Nie masz za co. Widziałam, ze źle się poczułaś. Ale to nieważne. Wyszłaś z Ross'em. Czemu?- Musieliśmy pogadać.- Jane!- Co?- Zrobiłaś to. Z nim. W moim pokoju. Wczoraj. - Cholera. Siadam na podłodze, oddychając ciężko. Zbiera mi się na płacz.- N-n-nie chciałam tego, okej? Myślałam, ze to Szary. No, wiesz Jason, który mnie lubi, szanuje i w ogóle. - szlocham. - Przeklęty alkohol - szepczę bardziej do siebie niż do JJ. - Ja nie chciałam... - w domu JJ rozlega się okrutny szloch. Dziewczyna mocno mnie przytula. Czuję się jakby kazano mi skakać z jakiegoś wysokiego klifu, ale JJ tak mocno mnie ściska, że się duszę. Sen...- Nic złego nie zrobiłaś. Nie ważne, nie myśl o tym co działo się tutaj, tylko o tym co działo się potem.Próbuję jakoś złapać oddech, ale słabo mi to wychodzi.- Usiedliśmy w ogrodzie. Pogadaliśmy. Spytałam się o to czy warto coś jeszcze z nami zrobić czy dać sobie spokój. No... i daliśmy sobie spokój.- On tak postanowił?- Nie. Zanim on coś powiedział, to ja... podsumowałam to. Że... koniec.- Rozumiem. - JJ wygląda na bardziej zmartwioną niż można byłoby przypuszczać. - Ale wiesz... zaprosiłam go po to byście się pogodzili... ale nie w ten sposób.- Co masz na myśli?- Pogodziliście się. Ale w stronę "nie znam Cię", a nie w stronę "zróbmy coś z sobą". Dałaś mu chociaż się namyśleć nad odpowiedzią?- N-nie.- A jak myślisz co by odpowiedział?- Nie wiem. - nie wiem. JJ patrzy się na mnie z politowaniem. Kolejna godzina mija bez słowa. W spokoju sprzątamy dom. Okazuje się, że jest tak zasyfiony, ze zanim się obejrzę mija godzina 17.00. Sprzątałyśmy dom 10 godzin! Co prawda bardzo opornie, bo zjadłyśmy obiad i oglądnęłyśmy nasz ukochany program "Dom snobizmu". W domu zostaje zamkniętych 10 osób i jedna z nich wybierana jest przez producentów jako "kłamca". Kłamie domownikom na ich temat, ale tak naprawdę reszta z nich jest tak snobistyczna, ze również posuwa się do kłamstw. Zadaniem domowników jest odgadniecie kto jest "kłamcą", a w zamian dostają 10.000 dolarów - każdy z nich. Program trochę bezsensu, ale miło się go ogląda. Bezsensu... - Ja będę lecieć! Do jutra! - wychodzę zanim JJ otworzy usta.

W domu jestem około godziny 19.00, ponieważ poszłam jeszcze na zakupy razem z koleżanką, którą spotkałam po drodze.Szybko odrabiam lekcje i kładę się spać.

Pojawiam się w szkole kompletnie niewyspana. Zaczynamy WDŻ-em. Przynajmniej dobre to, ze od samego rana nie będę musiała zbyt dużo myśleć.- Dziś porozmawiamy sobie o... o temacie tabu. Wiadomo. Seks. - i oczywiście na twarzach wszystkich chłopaków pojawia się głupawy uśmieszek. Nie tylko chłopaków. Ale na mojej nie. Seks jest głupi.- Jestem przekonana, że większość z was odbyła już swój stosunek płciowy. - i "dziwnym trafem" spogląda tu na Ross'a. I znów ten uśmiech lo­su... szko­da tyl­ko, że ty­le w nim ironii.... - Ale ważne jest nie tylko odpowiednie zabezpieczenie się, tylko powód dlaczego to robimy... - zaczyna się. Kolejna pogadanka o życiu. Minuty mijają, a pani Skamander nuci kołysankę o tym co jest ważne w naszym "stosunku płciowym".- Bo, dlaczego to robicie?- Bo chcemy wiedzieć jak to jest? - odpowiada sennie Violet.- Racja. Słyszycie o tym tyle mitów, ale to wcale nie jest tak wspaniałe jak na filmach. - jak to nie? 

 "Ćśśś… - jak to możliwe, że ta sylaba oplata jego język tak, ze wywołuje we mnie takie erotyczne doznania. "

O ile pamiętam to było jak z filmu. Może nawet lepsze. W filmie wcale nie pokazują seksu jako czegoś ulepszonego, tylko pokazują parę, która robi to z odpowiednią osobą.

Dlatego ja czułam się tak dobrze z... O SHIT!

Nie. Z nim koniec. Koniec, no. Znajomi. I tyle. Jest tak jak mówi nauczycielka. W filmie jest pokazane jako coś wielkiego. A w życiu... naturalnie. Nic wielkiego.

_________________________________________________________________________________

Mi się podoba, bo jest takie "cudowne" objawienie na końcu.

Co to tego, ze ludzie mieli stracha, ze kończę bloga.

Teraz jesteśmy w serii 3 - "Klasa Druga"

Jeszcze mam w planach serię 4 - która według mnie będzie fajniejsza niż ta.

I 5 - która będzie ostatnią no i wiadomo, ze bardziej problematyczną, ale i romantyczną, ale nie martwcie się. Na razie nie kończę. Ale powiem wam, ze trudne jest to wieczne ich kłócenie się i godzenie. JA się dziwie, ze wam się to jeszcze nie nudzi.

Seria I - "Cześć, jestem Jane"

Seria II - "Powrót, zmiany, wyjazd"

Seria III - "Klasa Druga"

Seria IV - ???

Seria V - ???

Cóż za tytuły...