Rozdział 33

Wróciłem do domu wściekły.

- Ross, ja… - zaczęła Rydel.

- Odczep się! Czemu wszystkie dziewczyny się na mnie uwzięły?

- Co się stało?

- Lola ze mną zerwała!

- Ale przecież ty jesteś z nią od…

- 3 dni!

- Dlaczego z tobą zerwała?

- Bo kiedy ta kujonka obok nas przechodziła, to się za nią obejrzałem i po tym jednym spojrzeniu stwierdziła, że ją kocham! – krzyknąłem wściekły.

- OOO… czyli była bystrzejsza niż myślałam…

- Co masz na myśli?

- Ze nie tylko ja to zauważyłam. – powiedziała i szeroko się do mnie uśmiechnęła.

- Jak mogłaś coś zauważyć skoro nic nie ma!

- Ale dlaczego nie chcesz się to tego przyznać?

-Bo…bo nie! Nie istnieje miłość pomiędzy mną, a Jane! A teraz przepraszam, ale muszę do niej iść w sprawie moich korepetycji. – powiedziałem zażenowany, bo wiedziałem, że nie zdam do następnej klasy bez jej pomocy. Udałem się to mojego pokoju i opadłem na łóżko, zakrywając sobie twarz dłońmi. Dlaczego jestem taki bezradny kiedy ktoś wspomina o Jane przy mnie. Przecież jest taka sama jak inne laski, które znam. No może jest mądrzejsza, nie ma tylko seksu w głowie i do tego umie wyrazić własną opinię. Na domiar kiedy zrobiłem coś nie tak, te laski się na mnie wściekały, a ona? Jakoś zawsze mnie znosiła.

Spojrzałem się w prawo i na szafce nocnej zauważyłem czarny notesik. Nawet nie zastanowiłem się co to jest i po prostu go otworzyłem. No tak. Ten notes. Co ja sobie myślałem, żeby robić takie coś? W ogóle czym ja się stałem? No tak. Naughty Boy. W sumie skoro nim jestem to czemu mam jakiś dziwne skurcze w żołądku. Z tego co wiem to są wyrzuty sumienia, których ja chyba nigdy nie miałem. Kiedyś musiał przyjść ten dzień.

Przyszedł też dzień kiedy raz na zawsze muszę zakończyć sprawę korepetycji. Po prostu nie będę wchodził Jane w drogę. Godzina korepetycji i tyle będę widział jej śliczną buźkę. Chwila pomyślałem śliczną? Chodziło mi o nudziarską!

Wyszedłem z pokoju.

- Gdzie idziesz? – zapytała Rydel.

- Do Jane.

- Zmądrzałeś czy dojrzałeś?

- Zgłupiałem. – powiedziałem obojętnym tonem i opuściłem dom. Szedłem powoli ulicą wymyślając dialogi na podstawie, których ma się odbyć moja rozmowa z Jane. Mam nadzieję, ze już wróciła do domu. Nie chce mi się na nią czekać pod drzwiami, a potem wysłuchiwać tego, ze ona nie ma zamiaru mnie słuchać. Zanim się obejrzałem stałem pod jej drzwiami. Zadzwoniłem jednak nikt nie schodził. Zadzwoniłem pełen nadziei po raz drugi.

- Już chwila! – krzyknęła Jane od wewnątrz. Po chwili otworzyła drzwi i kiedy mnie ujrzała mina jej zrzedła. – A ty tu czego?

- A wiesz kręcę się po okolicy.

- Przestań gadać i powiedz czego chcesz.

- Wiesz jeśli przestanę gadać to Ci tego nie powiem. – stwierdziłem, na co dziewczyna przewróciła wymownie oczami i zaczęła zamykać drzwi. Jak to zwykle ja przytrzymałem je nogą i nachalnie wszedłem do środka. Dziewczyna potknęła się o własne nogi i z przerażeniem w oczach spojrzała się na mnie. – Chciałaś zamknąć drzwi? Ile razy próbowałaś, ale bez skutku… hej co to? – zapytałem, ponieważ zauważyłem na kanapie walizkę a naokoło niej porozrzucane ubrania. – Wyjeżdżasz?

- Tak. Na miesiąc do seminarium.

- Co ty zakonnica.

- Nie. – powiedziała wściekła. – To nie seminarium duchowe. Będę pomagać tam ludziom, wiesz jako wolontariusz.

- I możesz sobie tak wyjechać w środku roku?

- Wiesz… mam świetne oceny, a poza tym tam też muszę się uczyć. Ale teraz ja mam pytanie. Po co przyszedłeś? Gdzie Lola?

- Na które mam Ci odpowiedzieć najpierw? – zapytałem, a dziewczyna tylko wzruszyła ramionami. – Więc, zarwałem z Lolą.

- Wow. – wyłupiła  oczy dziewczyna w geście sarkazmu. – Całe trzy dni. To chyba rekord. Pewnie nawet nie zdążyłeś jej przelecieć. – powiedziała i podeszła do kanapy, by schować resztę rzeczy.

- I tu się mylisz sweety. Ja zawsze mam na to czas.

- Brzydzę się tobą.

- JA i tak wiem, że Cie pociągam. – stwierdziłem na co dziewczyna spojrzała na mnie z ironią. – No nie ważne. Przyszedłem po to by po raz ostatni błagać Cie o korepetycje.

- Dlaczego myślisz, że się zgodzę?

- Przeczuwam.

- A co Ci to da jak teraz na miesiąc wyjeżdżam?

- Ten miesiąc przepracuję z kimś innym.

- Ross słuchaj… może bym się zgodziła nie zważając na to, z obrażasz mnie na każdym kroku i do tego nie szanujesz dziewczyn, bo jakoś przez cały czas to znosiłam jak jakaś desperatka. Ale muszę Ci dziś odmówić.

- Niby dlaczego? – zapytałem wściekły.

- Ross udajesz debila czy na serio nim jesteś? Mam 2 powody. Po pierwsze jakoś zapomniałam o tej sytuacji, ale teraz Ci ją przypomnę. Próbowałeś mnie zgwałcić we moim własnym domu, chociaż i tak wątpiłam, ze to nastąpi, wiec to mało istotne.

- A to drugie?

- Uderzyłeś mnie. Co jak co nie patrząc na to, ze jestem dziewczyną…

- Imitacją dziewczyny. – dodałem bezmyślnie, co było dzisiejszym największym błędem, bo...

- MOŻESZ PRZESTAĆ! Bądź sobie już tym pieprzonym Bad boy’em! Ale ja wiem kim jestem! – krzyknęła i po wpływem emocji ściągnęła z siebie koszulkę, co było do niej niepodobne i z lekka dziwne, ale słyszałem co dziewczyna może zrobić, kiedy jest naprawdę wściekła. I to była ta chwila. Jane była naprawdę wściekła. Stałem jak osłupiały, ponieważ zrobiła to o czym zawsze marzyłem. Rozebrała się dla mnie. No może tylko ściągnęła bluzkę, ale zawsze coś. – Widzisz to?! WIDZISZ? Chyba nie powiesz mi, ze nie jestem dziewczyną? Powiem Ci jeszcze jedno! Żadna z twoich lasek JJ, Lara, kuzynka Lary, Jessica, Lola, Casandra, Monica, Laura, Lena, Rose, Lea, i bóg wie jaka jeszcze z twojego notesu nie miały takich cycków. Więc jako Naughty Boy nie możesz czuć się spełniony, bo została ostatnia kartka, która nie jest zapełniona. Moja kartka. Możesz ją wyrwać. Nigdy, przenigdy nie będzie zapisana. I wiesz co? Dam Tobie te korepetycje żebyś musiał patrzeć na to co nigdy nie będzie twoje! Czy wyraziłem się jasno? – krzyknęła, a ja przerażony pokiwałem głową. Jane wzięła mnie za koszulkę i pociągnęła za drzwi. – Do zobaczenia za miesiąc! Pieprzony Naughty Boy’u! – wrzasnęła i zatrzasnęła z hukiem drzwi frontowe.

Koniec części I

_________________________________________________________________________________

I jak tam wam się podoba I część? Niedługo zacznę część II to znaczy napisze tak krótko o czym będzie, ale nie wiem kiedy pojawi się następny rozdział. Znacie mnie i na pewno szybko, ale najszybciej liczyłabym na piątek góra czwartek. Więc macie dużo czasu  by sobie wszystko przypomnieć co się po kolei działo.

Komentujcie!!!